Λίγες ακόμα σκέψεις με αφορμή το μέτρο της "διαθεσιμότητας" (=απολύσεις),
ιδιαίτερα στους Δήμους, αλλά και γενικότερα.
Ο Δήμος αποτελεί πλέον τον κοντινότερο στον πολίτη
θεσμό αυτοδιοίκησης.
Φροντίζει για την καθαριότητα.
την ύδρευση και αποχέτευση,
τους δρόμους και τους κοινόχρηστους χώρους της πόλης, τις δομές πρόνοιας
και τις κοινωνικές υπηρεσίες, "βοήθεια στο σπίτι", ληξιαρχείο, τα πολιτιστικά, τα σχολικά κτήρια,
τα γήπεδα, πολεοδομικά θέματα και σχέδια πόλης, χωροταξία, λιμενικές εγκαταστάσεις, τα ιστορικά κέντρα, τα καταστήματα, την πολιτική και περιβαλλοντική προστασία, την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, άλλων προγραμμάτων και πολλές υπηρεσίες.
Με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς (επίτροπος ελεγκτικού συνεδρίου, οικονομική επιτροπή, αντιπολίτευση, Διαύγεια, ορκωτοί ελεγκτές, ενεργοποίηση πολιτών, κλπ)
πλέον δεν υπάρχουν περιθώρια οικονομικών
ατασθαλιών, όπως το παρελθόν
και το ξέρουμε όλοι αυτό.
Αποδεικνύεται και λογιστικά.
Προς τί απαιτείται πλέον και η Επιτροπεία?
Το αν πετυχαίνει ή όχι ο κάθε Δήμος
στους παραπάνω τομείς
εξαρτάται από πολλούς παράγοντες
και σηκώνει συζήτηση.
Αυτό που δε σηκώνει συζήτηση είναι ότι
δεν θέλουμε να τα χάσουμε όλα αυτά.
Αντιθέτως, απαιτείται ενίσχυση.
Ο Δήμος λοιπόν είμαστε εμείς.
Η αποψίλωση των υπηρεσιών από υπάλληλους
που είναι απαραίτητοι για την συνεπή εκπλήρωση των υποχρεώσεων του Δήμου,
οδηγεί σε διαρκή και διαρκή υπολειτουργία
με κατάληξη το "κλείσιμο".
Οι παραπάνω τομείς λειτουργούν ως αλυσίδα συχνά.
Ο οικονομικός στραγγαλισμός
της ροής των χρημάτων από το κεντρικό κράτος,
για την εξασφάλιση της θεσμοθετημένης -βάσει Συντάγματος- αυτοτέλειας,
είναι επίσης μεγάλο ζητούμενο
που τελικώς μεταφέρεται και πάλι σε μας,
στους κάτοικους δηλαδή της περιοχής.
Ερώτημα:
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑΙ ή ΟΧΙ
τους Δήμους, ως την άμεση λύση των καθημερινών
προβλημάτων και θεμάτων του δημότη
και την ανάπτυξη προς όφελος των πολιτών?
Αν ναι, προτάσεις εκ μέρους μου, υπάρχουν:
1) Ορθολογική κινητικότητα υπαλλήλων
για κάλυψη και υποστήριξη κρίσιμων θέσεων στο δημοτικό σύστημα, οι οποίες ήδη έχουν μεγάλο φόρτο εργασίας και πολλά παράλληλα καθήκοντα,
με οριακή σήμερα λειτουργία.
1α) Τολμώ να πω: επικουρικώς, άμεση απασχόληση
νέων ανέργων-αναξιοπαθούντων στα προγράμματα "σύμπραξης" (5 μηνίτες ή και παραπάνω).
2) Διεκδίκηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων
για όσο μεγαλύτερο εύρος λειτουργιών των Δήμων,
από τις μικρότερες δράσεις (π.χ. προμήθειες),
έως τα σημαντικά έργα (π.χ. αναπλάσεις).
Αν χρειαστεί, έκκληση ακόμα και στην Τρόικα
ή το Ευρωκοινοβούλιο, για την κατανόηση και τη βοήθεια στον αγώνα της επιβίωσης.
3) Τήρηση οικονομικών υποχρεώσεων
του κράτους, ενδεχομένως με προσωρινή περικοπή
προϋπολογισμών από π.χ. νέα μεγάλα έργα δημοσίων επενδύσεων, αν απαιτείται και δεν βρεθούν άλλες περικοπές.
4) Αναδιάρθρωση νομοθεσίας (απλά βήματα)
για ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ και ταλαιπωρία. Αποκέντρωση στην πράξη.
5) Παροχή δυνατοτήτων αυτοτελούς αξιοποίησης
της δημοτικής περιουσίας για πρόσθετα οφέλη,
όπως επιθυμεί η τοπική κοινωνία, χωρίς "λύσεις" του τύπου HELIOS
ή αιολικά βιομηχανικά πάρκα.
6) ΚΑΜΜΙΑ άνωθεν ΕΠΙΒΟΛΗ ή αύξηση δημοτικών φόρων (ουκ αν λάβοις...).
Αντιθέτως, παροχή δυνατοτήτων για την ευχερή νομική διεκδίκηση οφειλών τρίτων προς τους Δήμους,
από νομικά και φυσικά πρόσωπα που έχουν αποδεδειγμένα τη δυνατότητα καταβολής τους.
7) Αξιολόγηση του "Καλλικράτη" και αποτίμηση
θετικών-αρνητικών από την έως τώρα εμπειρία,
με στόχο την αναδιαμόρφωσή του,
βάσει των παραπάνω αναγκών.
Διάλογος με ξεκάθαρες κουβέντες μεταξύ κυβέρνησης-υπουργείων-αιρετών-εργαζομένων ΟΤΑ.
 |
| συμμετοχική δράση μαθητών Δ.Σ.Πρινέ Ρεθύμνου, στον κεντρικό δρόμο |
Φιλικά
