ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ σε ΟΛΕΣ & ΟΛΟΥΣ!

(...αργούμε για Χριστούγεννα ??)

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ - ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΙΗΣΗ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

« Ναι στην Ποίηση, όχι στην εκποίηση »

Διαμαρτυρία Καλλιτεχνών

την Πέμπτη 27 Σεπτ. μπροστά στη Βουλή

«Ναι στην Ποίηση, όχι στην εκποίηση» είναι ο τίτλος του καλλιτεχνικού δρώμενου που θα παρουσιάσουν την ερχόμενη Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου και ώρα 8μ.μ (έως αργά) οι καλλιτέχνες και υποστηρικτές του Θεάτρου ΒΑΦΕΙΟ, μπροστά στη Βουλή , με πλακάτ διαμαρτυρίας, με μουσική, πνευστά, τύμπανα και τραγούδια, και υπαίθριο γλέντι.

Καθώς η ‘μόδα της εποχής’ είναι η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και οι πλειστηριασμοί, η ομάδα αποφάσισε ένα από τα θέματα του δρώμενου να είναι ο πλειστηριασμός και αυτής της Βουλής «για το καλό του δημοσίου συμφέροντος» (κατά ΚΕΔ), ενώ το διερχόμενο κοινό θα κληθεί να πάρει μέρος στον πλειστηριασμό.

Η δυναμική αυτή διαμαρτυρία αφορά τον Πλειστηριασμό του θεάτρου «Βαφείο» από την ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρία Δημοσίου) που έχει εξαγγελθεί για την Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2007, και σκοπός της είναι η οριστική ματαίωσή της δημοπρασίας ενός ιστορικού κτιρίου του 1885, που η Πολιτεία όφειλε να είχε κηρύξει διατηρητέο κατά την ισχύουσα νομοθεσία, ενώ το ΥΠ.ΠΟ. θα μπορούσε στην παρούσα φάση να δεσμεύσει το κτίριο και να το σώσει.

Εδώ και χρόνια στη χώρα μας κατεδαφίζονται θέατρα (πάνω από 40 τα τελευταία χρόνια), ενώ πουθενά, σε καμία πόλη της Ευρώπης, θέατρο δεν έχει αγγιχτεί. «Το μάτι του Πολιτισμού είναι το θέατρο, και ο θεσμικός ρόλος της Πολιτείας είναι αυτό το ‘μάτι’ να βλέπει ξεκάθαρα και εποικοδομητικά». Καλλιτέχνες και πνευματικοί άνθρωποι (όπως Μίκης Θεοδωράκης, Λάκης Λαζόπουλος, Μαρία Φαραντούρη, Νίκος Κούνδουρος κ.λπ., κ.λπ.), Καθηγητές Πανεπιστημίου, αρμόδιοι φορείς όπως το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων–Διεθνών Διαδρομών του ΥΠΠΟ, Τμήμα Θεάτρου και Χορού του ΥΠΠΟ, Σύλλογοι όπως η Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, Συνθετών και Μεταφραστών, ο Σύλλογος Αποφοίτων Θεατρολόγων Ελλάδος, αρχιτέκτονες, αρχαιολόγοι, δημοσιογράφοι και πλήθος άλλων, λένε:

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΙΗΣΗ !!

Με μόνο όπλο μας την Τέχνη, σας περιμένουμε την Πέμπτη

Πληροφορίες για υποστήριξη και υπογραφές, στο: art-os.blogspot.gr

Σας ευχαριστούμε για την υποστήριξη

Πληροφορίες:
Σκούπα Μαρία τηλ: 6946-27.22.10, Λάκης Καραλής τηλ: 6946-013.469

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΙΝΙΓΜΑ

Η παρακάτω φωτογραφία έφτασε μέσω e-mail (από το φίλο Βασίλη) με την ένδειξη:

"...τραβήχτηκε την Κυριακή που γινόταν η διαδήλωση για τα καμένα δάση μπροστά από τη Βουλή!!!..."

Γνωρίζει κάποιος κάτι παραπάνω?

Σε κάθε πάντως περίπτωση , ό,τι δηλαδή και αν είχε στο μυαλό του ο φρουρός, η φώτο είναι όντως ξεχωριστή

ΒΡΑΔΙΑ ΟΝΕΙΡΟ

...συνέπεσε χθες, Πέμπτη 20/9, με την εκπομπή μας στο ραδιόφωνο.

(φώτο: SPORTIME.GR)

5/5 νίκες για τις ελληνικές ομάδες ποδοσφαίρου στο Κύπελλο της UEFA!

ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΑ

Μια μέρα σκοτώθηκε μια γυναίκα που ήταν μεγάλη πολιτικός και μεγάλο στέλεχος στο κόμμα της, με υπουργεία και πολλές περγαμηνές. Όταν έφτασε στον άλλο κόσμο, την υποδέχτηκε ο Άγιος Πέτρος και της λέει:
- 'Που θα ήθελες να περάσεις την αιωνιότητα σου, στην Κόλαση ή στον Παράδεισο;¨'
Εκείνη το σκέφτεται λίγο και λέει:
- 'Δεν είμαι σίγουρη.'
- 'Τότε', λέει ο Άγιος Πέτρος, 'θα κάνουμε το εξής, θα περάσεις 24 ώρες στην Κόλαση και 24 ώρες στον Παράδεισο και μετά αποφασίζεις.'
Η πολιτικός συμφωνεί. Πάνε λοιπόν, στην Κόλαση. Εκεί η πολιτικός βλέπει όλους τους πολιτικούς φίλους της που είχαν πεθάνει να παίζουν γκολφ, να ποντάρουν στο καζίνο, να πίνουν σαμπάνια, να φλερτάρουν με ωραίους άντρες και πανέμορφες γυναίκες και γενικά να διασκεδάζουν πολύ. Ακόμα και ο Διάβολος ήταν μαζί τους και κάνανε παρέα, λέγοντάς τους τα καλύτερα πρόστυχα και πικάντικα ανέκδοτα. Όλα πολύ ωραία και η πολιτικός περνούσε ! υπέροχα. Πριν να το καταλάβει, πέρασαν οι 24 ώρες και ήρθε ο Άγιος Πέτρος να την πάρει να πάνε στον Παράδεισο. Ο Παράδεισος ήταν ένα πολύ ήσυχο μέρος με ήρεμη ατμόσφαιρα, οι άγγελοι έπαιζαν γαλήνια μουσική με τις άρπες και τις λύρες τους, οι φιλόσοφοι μιλάγαν για τη ζωή και το θάνατο και όλοι μαζί συζητούσαν με τον Θεό που ήταν πολύ γλυκός κι ευχάριστος τύπος. Η πολιτικός αισθανόταν πολύ όμορφα και πριν να το καταλάβει, πέρασαν και αυτές οι 24 ώρες, ώσπου ήρθε ο Άγιος Πέτρος να τι ρωτήσει τι αποφάσισε τώρα που είδε και τα δύο μέρη. Η πολιτικός το σκέφτεται λίγο και του λέει:
- 'Ο Παράδεισος ήταν πολύ ωραίος και γαλήνιος, αλλά στην Κόλαση ήταν όλοι οι φίλοι μου και διασκέδαζαν πιο πολύ, οπότε θα προτιμήσω την Κόλαση.'
Ο Άγιος Πέτρος σέβεται την επιθυμία της και την στέλνει στην Κόλαση. Όμως, η Κόλαση ήταν λίγο διαφορετική τώρα, ένα διαλυμένο μέρος με αποπνικτική ατμόσφαιρα και όλοι οι φίλοι της πολιτικού δούλευαν στα κάτεργα και κουβαλούσαν τεράστιες πέτρες, ενώ και ο ! Διάβολος ήταν πάνω από τα κεφάλια τους και τους διέταζε συνεχώ! ς. Η πολ ιτικός δυσαρεστημένη πάει και τον ρωτά:
- 'Τι έγινε εδώ; Προχθές όλα ήταν τόσο ωραία και όλοι διασκέδαζαν.'
Και ο Διάβολος της απαντά:
- 'Τότε είχαμε προεκλογική εκστρατεία, σήμερα μας ψήφισες!!!'

(ήρθε με e-mail)

ΠΟΙΗΜΑ

HAROLD PINTER

Ποίημα


Μην κοιτάς.
Eτοιμος είν' ο κόσμος να διαλυθεί.

Μην κοιτάς.
Ο κόσμος τα φώτα του ετοιμάζεται να σβήσει
και στου σκοταδιού του το πηγάδι να μας μαντρώσει,
εκείνο το μαύρο και χοντρό κι αποπνικτικό χώρο
όπου θα σκοτώσουμε ή θα πεθάνουμε ή θα χορέψουμε ή θα
κλάψουμε
ή θα φωνάξουμε ή θα κλαψουρίσουμε ή θα τσιρίξουμε σαν ποντίκια
για να διαπραγματευτούμε ξανά την αρχική τιμή μας.

Από τη συλλογή «Ποιήματα (1948-2004)»,
μτφρ.: Νίνος Φενέκ Μικελίδης, Εκδόσεις Κέδρος, 2005

http://www.e-poema.eu/index_gr.php

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ (σ.σ. του 2004!)

ΠΡΟΣΟΧΗ:
ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 2004!
ΟΠΟΙΑ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΜΑΛΛΟΝ ΔΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ

Το Μήνυμα Των Εκλογών

Στις φετινές εκλογές έστειλε, λένε, ο λαός μήνυμα. Τώρα, με (χε)SMS το έστειλε, με περιστέρι ή με αγγελιοφόρο, δεν έχει και πολύ σημασία. Τα μέσα επικοινωνίας αλλάζουν συνεχώς. Το θέμα είναι αν το μήνυμα αυτό παρελήφθει από τους αρμοδίους. Ποιοι είναι αυτοί άραγε; Μάλλον εκείνοι για τους οποίους παλιότερα ο Σαρλ Ντε Γκώλ έλεγε ότι : «Η πολιτική είναι κάτι πολύ σοβαρό για να το εμπιστευτούμε στους πολιτικούς». Ας είναι όμως…

Προσπερνώ το γεγονός ότι ψηφίζουμε μια δημοκρατία η οποία ενδεχομένως αποτελεί ένα ακόμη τμήμα του λεγόμενου συστήματος. Κάποτε, ο ρώσος γεωγράφος και επαναστάτης Πιότρ Κροπότκιν είχε επικαλεστεί τους νόμους της φύσης για να εξηγήσει τις κοινωνίες. Με βάση λοιπόν τους ίδιους φυσικούς νόμους, για να έχει η κοινωνία ισορροπήσει σε αυτό το σύστημα, ίσως να είναι και αυτό της συνολικά ελάχιστης «ανθρώπινης εντροπίας». Σε αυτήν την, άνιση συχνά, «ισορροπία» σήμερα ζούμε, μαθαίνουμε, κινούμαστε, αγαπάμε, καταναλώνουμε. Αν είναι η ισορροπία αυτή να αλλάξει δραστικά, το πιθανότερο είναι να προκύψει μέσα από τις μεγάλης κλίμακας αλλαγές στις παραπάνω ανάγκες. Το πώς θα γίνουν αυτές οι αλλαγές, είναι ένα από τα ζητούμενα των πολιτικών θεωριών. Ένα θέμα δηλαδή πέρα από κάθε πεπερασμένων διαστάσεων αναφορά, όπως η παρούσα. Παρακάτω αναπτύσσονται εν συντομία σκέψεις οι οποίες προήλθαν από παρατηρήσεις των φετινών αλλά και προηγουμένων εκλογικών αναμετρήσεων.

Α. Τα κόμματα

Οι εκλογές στις μέρες μας είναι μια διαδικασία η οποία προσομοιάζει περισσότερο την προτίμησή μας σε κάποιο προϊόν (εξουσία) παρά την όποια αξίωση που έχουμε για την όποια ανατροπή της ισορροπίας η οποία περιγράφηκε παραπάνω. Έτσι, τα σημερινά κόμματα, ιδιαιτέρως τα δύο που παγίως διεκδικούν την διακυβέρνηση, ως σχηματισμοί αποτελούν ένα είδος εταιριών οι οποίες χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη την τα κρατικά έσοδα και μέσω της εξουσιοδότησης την οποία οι εκλογές δίνουν, παράγουν πολιτική, νόμους, αποφάσεις και κάνουν δημόσια έργα. Η προεκλογική εκστρατεία αποτελεί μια διαδικασία μάρκετινγκ, μια διαφήμιση του κάθε σχηματισμού για να πειστεί το αγοραστικό κοινό, δηλαδή οι ψηφοφόροι, και να το προτιμήσουν την κρίσιμη στιγμή. Οι όποιες ιδεολογικές διαφορές είναι πλέον λιγότερο εμφανείς. Άλλωστε δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία αν δε στοχεύουν σε κάποιο target group ψηφοφόρων. Αυτές οι κατηγορίες προσεγγίζονται σήμερα με μεταγραφές, με προεκλογικές αφειδείς εξαγγελίες και με προσεκτικά σχεδιασμένες τηλεοπτικές και γενικά δημόσιες εμφανίσεις αλλά και συγκαλυμμένες επιθέσεις κατά της εικόνας του αντιπάλου. Κάθε τεχνική προώθησης εμπορικού προϊόντος μπορεί σήμερα να εφαρμοστεί κάλλιστα στο εκλογικό χρηματιστήριο.

Από τα φετινά εκλογικά αποτελέσματα, τα περισσότερα κόμματα είναι ή θα πρέπει να είναι ευχαριστημένα. Η Ν.Δ. γιατί κέρδισε μια μάχη «τώρα ή ποτέ» με άνετη πλειοψηφία, χωρίς καν να απειληθεί από ενδεχόμενες εσωτερικές πιέσεις ή τον ΛΑ.Ο.Σ., όπως φημολογούνταν. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν χάνεται μιας και από τη μία το περίμενε, από την άλλη γιατί τώρα θα μπορέσει να πραγματώσει με νηφαλιότητα την αλλαγή πλεύσης, την ανανέωση και την «κάθαρση» από την καθεστωτικά στοιχεία στα πρόσωπα και τις πρακτικές. Το Κ.Κ.Ε. πώς να μην είναι ευχαριστημένο όταν κέρδισε νέους ψηφοφόρους και επιπλέον 1 έδρα ξεκολλώντας από τις 11 των τελευταίων ετών; Ο δε ΣΥΝ, με το ενωτικό του ψηφοδέλτιο, πέτυχε το όριο του 3% και θα έχει βουλευτικό λόγο. Ο ΛΑ.Ο.Σ. στην πρώτη κάθοδό του σε βουλευτικές εκλογές σημείωσε ένα αξιοπρόσεκτο ποσοστό και δημιουργεί πυρήνα ψηφοφόρων και οπαδών. Το ΔΗ.Κ.ΚΙ., με τις καταγγελίες κατά δημοσκοπήσεων στο φώτο φίνις, πέτυχε το 1,5% για την κρατική επιχορήγηση και «ούτε του παπά μην το πεις». Τέλος τα μικρά, σε ψήφους, κόμματα απλά μπορούν να είναι ευχαριστημένα μόνο και μόνο για το ότι τελικά οι εκλογές μπορούν κάτι, έστω και μικρό, να αλλάξουν, οπότε και αυτά έχουν ελπίδα ύπαρξης και δικαίωμα λόγου. Άλλωστε «αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο, θα ήταν παράνομες». Συνοψίζοντας : οι πρόσφατες εκλογές και τα αποτελέσματα τα οποία προέκυψαν, προκάλεσαν την ελάχιστη δυνατή δυσφορία τόσο στα κόμματα όσο και στους ψηφοφόρους. Εντούτοις, αναρωτιέται κανείς για τους λόγους για τους οποίους, εν τέλει, αποφασίσαμε αυτό που ψηφίσαμε κάτι που αναλύεται παρακάτω.

Β. Οι ψηφοφόροι

Στο παρελθόν ψήφιζε κανείς περισσότερο με βάση την εικόνα του έργου εκάστου πολιτικού και όχι το έργο της εικόνας του, όπως επί το πλείστον συμβαίνει σήμερα. Από τη στιγμή όμως που έχουμε συνηθίσει στην παραπάνω λογική μέσα από τις καθημερινές μας συνήθειες, έτσι θα σκεφτούμε και μπροστά από την κάλπη. Είναι κάπως δύσκολο και χρειάζεται και σχετική παιδεία να γίνει κάποιος κριτής πολιτικής και να αποφασίσει κάτι το οποίο πραγματικά τον εκφράζει. Μπορεί να ψηφίζει συναισθηματικά ή λογικά, ιστορικά ή για το μέλλον, επικροτώντας ή κατακρίνοντας, για προσωπικό ή κοινό όφελος, τουλάχιστον αυτό να είναι συνειδητά. Ακόμα και αν η επιλογή που κάναμε δε φανεί άξια των προσδοκιών μας, το κατηγορώ δε θα πάει σε άλλους ούτε θα ψάχνουμε υπευθύνους ρίχνοντας ευθύνες δεξιά και αριστερά (στην δεξιά και την αριστερά μπορεί να πει κάποιος), αλλά στη ενδεχομένως εσφαλμένη εκτίμησή μας.

Οι ψηφοφόροι φέτος θα πρέπει να αισθάνονται σχετικά δικαιωμένοι. Η θέλησή τους για κομματική, όχι κατ’ ανάγκη και πολιτική αλλαγή στην εξουσία, δικαιώθηκε. Αλλαγή στη ζωή βέβαια δε προκύπτει κατ’ ευθείαν από τις εκλογές, όλοι όμως έχουν δικαίωμα να ελπίζουν σε κάτι διαφορετικό. Το μάθημα οι ψηφοφόροι το έδωσαν στους μέχρι πρότινος κρατούντες την εξουσία. Ταρακούνησαν τους εφησυχασμένους δημοσιοϋυπαλληλίτες πολιτικούς και έδωσε την κυβέρνηση στους επόμενους στη σειρά. Ο καθένας, πήρε κατά κάποιο τρόπο την εκδίκησή του για όλα αυτά που τον πλήγωσαν τα τελευταία χρόνια, είτε καταψηφίζοντας το ΠΑ.ΣΟ.Κ, είτε υπερψηφίζοντας τη Ν.Δ. Άλλωστε, από μια πρόχειρη ανάγνωση των ποσοστών των κομμάτων ανά περιφέρεια προκύπτει ότι όσο ποσοστό χάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε σχέση με τις εκλογές του 2000, τόσο περίπου κερδίζει η Ν.Δ.

Γ. Εκλογικός Νόμος

Δε θα φτάσω τόσο μακριά ώστε να απαιτήσω την εφαρμογή της άμεσης δημοκρατίας «εδώ και τώρα», χωρίς κάποιο ενδιάμεσο στάδιο προσαρμογής. Τι είναι όμως αυτό που συνδέει το σταυρό που βάζουν οι ψηφοφόροι με την τελική επιλογή του ποιοι θα είναι τελικά βουλευτές; Ο εκλογικός νόμος. Ο ρόλος του δεν είναι και τόσο γνωστός στους πολίτες ψηφοφόρους παρόλο που είναι σημαντικός. Γι αυτό λέμε ότι και η δημοκρατία χρειάζεται τη σχετική παιδεία. Τρανταχτό παράδειγμα εφαρμογής εκλογικού νόμου αποτέλεσε στις φετινές εκλογές το φαινόμενο της Α’ εκλογικής περιφέρειας Πειραιώς. Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο 1^ος κ. Παν.Φασούλας με 24.000 σταυρούς, δεν εξελέγει βουλευτής, αλλά την έδρα παίρνει το Κ.Κ.Ε. με την κα.Ελπίδα Παντελάκη η οποία έλαβε περίπου 20.000 σταυρούς λιγότερους! Τι να απαντήσει κάποιος στους πολίτες της Α’ Πειραιώς όταν θα αναρωτιούνται για το τι ψήφισαν και τι εξέλεξαν;

Επίσης, είναι πλέον δύσκολο με τη δεδομένη δικομματική πόλωση, να πετύχει ένα «μικρό» κόμμα το όριο του 3%. Υποθέτοντας ότι ένα τέτοιο κόμμα βασίζεται σε ένα πυρήνα φίλων που του δίνουν περίπου 0,5%, χρειάζεται περί τις 185.000 νέες ψήφους από «αχρωμάτιστους» ψηφοφόρους. Από αυτούς δηλαδή οι οποίοι δεν ακολουθούν το ίδιο κόμμα πάντα, αλλά αποφασίζουν κατά περίσταση. Στη σημερινή κατάσταση, οι περισσότεροι από αυτούς τους «αχρωμάτιστους» ψηφοφόρους μοιράζονται στα 2 κόμματα. Οι λογική που κυριαρχεί κατά περίπτωση είναι «να μην επικρατήσει η δεξιά» για όσους τελικά ψηφίζουν ΠΑ.ΣΟ.Κ. και «να τιμωρήσουμε την κυβέρνηση της διαπλοκής και να βγουν οι άλλοι» από εκείνους οι οποίοι προτιμούν Ν.Δ. Με αυτόν λοιπόν τον εκλογικό νόμο, ακόμα και να «φλερτάρεις» ιδεολογικά με κάποιο «μικρότερο» κόμμα, τελικά «παντρεύεσαι» το «μεγάλο». Πώς να περιμένει κανείς πολυφωνική δημοκρατία σε μια αμερικάνικου τύπου αναμέτρηση; Το εκλογικό σύστημα δεν έχει αποτελέσει ακόμα αντικείμενο κοινωνικής αντιπαράθεσης παρά μόνο κομματικής και κάθε φορά τροποποιείται για να καλύψει τις μετά-προσεχείς εκλογικές ανάγκες.

Άλλωστε ακόμα και αυτή η πρωτοποριακή ιδέα τίθεται υπό συζήτηση. Προ καιρού όμως είχε ακουστεί η άποψη για αλλαγή του τρόπου ψηφοφορίας με δύο κάλπες. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές της παραπάνω λύσης και σίγουρα μπορεί να βρεθεί μία η οποία να καλύπτει αμφότερες τις ανάγκες σταθερής διακυβέρνησης της χώρας αλλά και την αποφυγή της λογικής της «χαμένης ψήφου». Απομένει να δούμε τέτοιες προσπάθειες επιλογής ενός αναλογικότερου συστήματος από νέους κυρίως πολιτικούς. Από δε τους πολίτες περιμένει κανείς να ζητήσουν το παραπάνω με περισσότερη τόλμη, αποφασιστικότητα και επίγνωση της δύναμής τους για μια τόσο μικρή, έστω, αλλαγή.

ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔOΣ

MEPOΣ ΔEYTEPO - Aτομικά και κοινωνικά δικαιώματα

'Αρθρο 24 - ((Προστασία του περιβάλλοντος)

**1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός.

Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας.

Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων.

Η σύνταξη δασολογίου συνιστά υποχρέω ση του Κράτους.

Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Oικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον.

** Ερμηνευτική δήλωση:

Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές).

Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης, είναι αραιά.

http://www.parliament.gr/politeuma/syntagmaDetails.asp?ArthroID=26

Ε Φ Α Ρ Μ Ο Γ Ε Σ

ΚΑΤΣΙΜΙΔΙ

ΑΦΙΔΝΕΣ (ΚΙΟΥΡΚΑ) 1

ΑΦΙΔΝΕΣ (ΚΙΟΥΡΚΑ) 2

ΘΡΑΚΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ


(υλικό: floraattica.blogspot.com)

ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ

Γράμμα εθελοντή δασοπυροσβέστη:

Θα ήθελα να ξεχάσω
τα 3-4 πρόβατα που δεν πρoλάβαμε να βγάλουμε από το μαντρί και τα
ακούγαμε να σκούζουν καθώς μας πλησίαζε η φωτιά, και εκείνο το σκυλάκι
που παρέμεινε σιωπηλό και δεμένο μέχρι τη στιγμή που πανικόβλητο
κατάλαβε ότι δεν υπάρχει σωτηρία.. τα αφεντικά του λείπαν διακοπές και
κανείς δεν μας ειδοποίησε για αυτό..
Θα ήθελα να ξεχάσω
τα πουλιά που δεν προλάβανε να φύγουν από τα πεύκα καθώς γινόντουσαν
παρανάλωμα του πυρός και τα είδα στον αέρα να φτερουγίζουν για λίγο
και ύστερα να πέφτουν σαν φθινοπωρινά φύλλα..
Θα ήθελα να ξεχάσω
τα τρομαγμένα πρόσωπα των συναδέλφων μου όταν είδαμε τις 50μετρες
φλόγες να μας ζώνουν από παντού
Θα ήθελα να ξεχάσω
τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των ιδιοκτητών όλων των σπιτιών τριγύρω μας
όταν άρχισαν να γλύφουν τα σπίτια τους οι φλόγες
Θα ήθελα να ξεχάσω
όλους αυτούς που ήρθαν με τζιπάκια κάνοντας χειρόφρενα και πατώντας
γκάζι μόνο και μόνο για να απολαύσουν το θέαμα, χωρίς να μας βοηθάνε
όταν τα ρουθούνια μας τρέχαν κατράμι και μασούσαμε στάχτη,
Θα ήθελα να τους ξεχάσω
όταν προσπαθούσαμε να φύγουμε κόβωντας μάνικες και δεν μπορούσαμε
επειδή είχαν δημιουργήσει κυκλοφοριακό κομφούζιο μπροστά μας
Θα ήθελα επίσης να ξεχάσω
όλους αυτούς που πίναν καφέ και μας ειρωνεύονταν την ώρα που δίναμε
και ίσα που κρατούσαμε την ψυχή μας
Θα ήθελα να ξεχάσω
αυτούς που τραβούσαν πανικόβλητοι τις εγκαταστάσεις μας και μας άφηναν
εκτεθειμένους στις φλόγες
Θα ήθελα να ξεχάσω
τις πανικόβλητες φωνές συναδέλφων στον ασύρματο όταν τους κύκλωνε η φωτιά
Θα ήθελα να ξεχάσω
αυτή τη λαίλαπα που δεν υπήρχε τρόπο να φρενάρεις και λαίμαργα κατάπιε
τις όμορφες περιοχές που κάποτε χαρήκαμε ώς παιδιά και τα παιδιά μας
δεν θα ξέρουν οτι υπήρχαν


Μα δεν θα ξεχάσω
εκείνους τους χειριστές των ελικοπτέρων που τελευταία στιγμή μας
δημιούργησαν δίοδο διαφυγής μέσα από τους θεόρατους τοίχους φωτιάς που
μας περιτριγύρισαν
Μα δεν θα ξεχάσω
τους συνάδελφους απο Αταλάντη που ήρθαν να μας βοηθήσουν σε μια ξένη
για αυτούς περιοχή
Μα δεν θα ξεχάσω
όλες τις κυβερνήσεις έως τώρα που επιτρέπουν σε οικοπεδοφάγους να
χτίζουν, που αντιμετωπίζουν με αναλγησία τους εμπρησμούς και
κοροιδεύουν τους Εθελοντές.
Μα δεν θα ξεχάσω
το κράτος που ούτε γάντια δεν μας έδωσε, πόσο μάλλον ενα ευχαριστώ,
για να μήν θίξει την επιτηδευμένη ανικανότητα του μπροστά στα
συμφέροντα.
Μα δεν θα ξεχάσω
οτι καταφέραμε 4 παιδιά με 1 όχημα να σταματήσουμε ενα μέτωπο 500
μέτρων, να σώσουμε 5 σπίτια και μερικά πρόβατα.. Θα βοηθήσει να
μπορέσω να κοιμηθώ όταν θα γυρίζουν οι εικόνες φρίκης στο μυαλό μου.
Μα δεν θα ξεχάσω
την όμορφη τραυματιοφορέα που μου συμπαραστάθηκε όταν δεν είχα
αναπνοή, τους έμπειρους γιατρούς που πέσαν πάνω μου και μου ξαναδώσαν
μέλλον, καθώς και το νοσηλευτικό προσωπικό που ξεχείλιζε απο ανθρωπιά
και καλοσύνη.
Σας ευχαριστώ.

Και δεν θα ξεχάσω
να λέγομαι ακόμα άνθρωπος και να χρωστάω στη φύση ενα μεγάλο συγνώμη
για όλες τις καταστροφές που της έχει προξενήσει το είδος μου.
Η απορία μου είναι
οι βίλες που θα χτίσετε θα έχουν νόημα εαν δεν υπάρχει πια πράσινο γύρω σας;
Όταν ο αέρας θα μυρίζει στάχτη και θα σου καίει τους πνεύμονες;
πώς διάολο θα αναπνέετε εσείς κει πάνω και εμείς εδώ κάτω;
πώς περιμένω απο ενα κράτος με στημένες εκλογές και προκάτ κόμματα να
δημιουργήσει ενα καλύτερο μέλλον απο τις στάχτες που έχουν γεμίσει τα
πνευμόνια μου...

Λίγη στάχτη στα μαλλιά...
δολοφόνοι...


(ήρθε με e-mail)