Θα ήθελα να ξέρω πόσο έχει προχωρήσει η προσπάθειά σας για το παλιό Βενετσιάνικο Ρολόι. Σε παρακαλώ ενημέρωσέ με απαντώντας στις παρακάτω ερωτήσεις;
1) Μερικούς μήνες μετά από την πρώτη ενημέρωση της κοινής γνώμης ποια ήταν η ανταπόκριση των αρμοδίων;
2) Είχατε επαφές με αποδήμους και πως δέχτηκαν την πρότασή σας;
3) Κάνατε μια αρχή σαν ομάδα νέων ανθρώπων για μια πόλη που ονειρεύεστε. Θα ήθελα να ξέρω αν μπορούν να γίνουν και παρόμοιες κινήσεις για άλλα θέματα γενικού ενδιαφέροντος που αφορούν φυσικά την πόλη.
4) Πόσο εύκολο είναι τελικά να παίρνουν οι δημότες την κατάσταση στα χέρια τους;
Εύα Λαδιά
Γεια σας κυρία Εύα!
Ευχαρίστως να απαντήσω στα ερωτήματά σας:
1) Πέρασαν περίπου 6 μήνες από την πρώτη δημοσίευση στον Τύπο και στο διαδίκτυο της πρωτοβουλίας για την ανακατασκευή του βενετσιάνικου ρολογιού που κάποτε υπήρχε στο Ρέθυμνο. Έκτοτε καθημερινά σχεδόν, λαμβάνουμε, από κατοίκους και φορείς της πόλης μηνύματα συμπαράστασης σχετικά με την ιδέα αυτή και εύστοχων προτάσεων για ανάλογες προσπάθειες. Γενικώς θα έλεγα ότι διαφαίνεται μια τάση απενοχοποίησης του ονείρου και διαφοροποίησης από τα κλισέ της καθημερινότητας. Κάποιοι μάλιστα πιο ένθερμοι ζητούν από τώρα να καταθέσουν χρήματα για να στηθεί ένα ταμείο χρηματοδότησης της ανακατασκευής του Ρολογιού, κάτι για το οποίο δεν είμαστε έτοιμοι ακόμα.
Ως τώρα έχουν γίνει διερευνητικές κρούσεις προς τους αρμοδίους, τα αποτελέσματα των οποίων είναι αξιόλογα. Ορισμένοι κρητικοί εν ενεργεία βουλευτές και πολιτευτές όταν πληροφορήθηκαν την προσπάθεια ανακατασκευής του Ρολογιού, ζήτησαν ολοκληρωμένη πρόταση για να προχωρήσουν σε συγκεκριμένες ενέργειες προς την κεντρική Πολιτεία, έχοντας κατά νου ενδεχόμενη ένταξη του έργου στο 4ο ΕΣΠΑ. Από επαφές που αρχικά είχαν γίνει, διαπιστώθηκε ότι ο Δήμος Ρεθύμνου είναι πολύ θετικός στην προσπάθεια μας. Ο Δήμαρχος κ. Γ. Μαρινάκης άλλωστε έχει δηλώσει δημόσια την ελπίδα του να πραγματοποιηθεί η ανακατασκευή του Ρολογιού σε πραγματικές διαστάσεις. Ο κ. Ν. Νίνος έχει παραβρεθεί σε συναντήσεις δημοσιοποιώντας κατόπιν και εγγράφως την αξιόλογη πρότασή του. Όσοι δημοτικοί σύμβουλοι έχουν ρωτηθεί σχετικά, δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον και ζητούν περισσότερα στοιχεία σχετικά με τη μορφή, τη θέση, τον τρόπο ανακατασκευής του Ρολογιού κτλ. Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Ρεθύμνου κατά τη συνεδρίαση του Δ.Σ. στις 4/06/2008 έλαβε απόφαση να συμμετάσχει ενεργά στην πρωτοβουλία. Ο Πρόεδρος της Ν.Ε. Ρεθύμνου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, κ. Δ. Πριναράκης, σε προσωπική συνέντευξή του εκφράστηκε θετικά και πρότεινε την διερεύνηση του θέματος. Τα Τοπικά Συμβούλια Νέων Δ.Ρεθύμνου και Δ.Νικηφόρου Φωκά στήριξαν δημοσίως την ένθερμη συμπαράστασή τους. Η μόνη υπηρεσία στην οποία, από μια κρούση που έγινε, διακρίναμε δυσπιστία προς την όλη κίνηση, ήταν η Αρχαιολογία, χωρίς όμως ακόμη να έχει γίνει σοβαρή συζήτηση. Επίσης κάποιοι ρεθεμνιώτες αρχιτέκτονες εξέφρασαν επιφυλάξεις σχετικά με τον τρόπο κατασκευής και την ένταξη ενός κτίσματος-μνημείου όπως το Ρολόι, στην πόλη του σήμερα και του αύριο.
Για να κατατεθούν επίσημες ολοκληρωμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις, σε μια κοινή γραμμή, σκεπτόμαστε να συσταθεί νομικό πρόσωπο (σύλλογος, εταιρία, σύνδεσμος, όμιλος, κτλ). Ο φορέας αυτός θα καθορίσει στόχους και θα συντονίσει τις περαιτέρω δράσεις ώστε να υπάρχει συντεταγμένη πορεία από εδώ και πέρα. Έχει ήδη προγραμματιστεί η συνάντηση για τη σύσταση του φορέα αυτού από την Πρωτοβουλία Ανακατασκευής του Βενετσιάνικου Πύργου Ρολογιού στο Ρέθυμνο. Καλεσμένοι είναι όλοι όσοι επιθυμούν και ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν, με τις όποιες δυνάμεις του ο καθένας, στις 10 το πρωί του Σαββάτου 6 Σεπτεμβρίου 2008 στο ξενοδοχείο Βαλαρή, δίπλα από το Δημαρχείο Ρεθύμνου. Για πληροφορίες και προτάσεις μπορούν οι αναγνώστες σας να επικοινωνήσουν μαζί μου στο κιν. 6979 010 393.
2) Όσον αφορά απόδημους ρεθεμνιώτες δεν έχει γίνει ακόμα οργανωμένη ενημέρωση. Η καλή πρόθεση και η εμπειρία των κ. Δ. Αετουδάκη και Δ. Ποθουλάκη, θα συμβάλει στη προώθηση της προσπάθειας αυτής και στους κύκλους αποδήμων και ομογενών. Όσοι νέοι βρίσκονται εκτός Ρεθύμνου, και ασχολούνται με το διαδίκτυο, κατάφεραν να εντοπίσουν την ιστοσελίδα μας και με ενθουσιασμό επικοινώνησαν, θέλοντας να βοηθήσουν. Μάλιστα ενδιαφέρουσα υπήρξε η προσφορά Ρεθεμνιώτισσας Αρχαιολόγου που υπηρετεί σε καίρια θέση του Υπ. Πολιτισμού για να συνδράμει υπηρεσιακώς στην προσπάθεια αυτή. Λέτε τελικά να ισχύει αυτό που ακούγεται ότι οι απόδημοι είναι πιο ένθερμοι από τους ντόπιους?
3) Η πρωτοβουλία για το Ρολόι είναι πρωτίστως συμβολική. Η ιστορία της πόλης μας, έχει να επιδείξει κινήσεις προς μίμηση όπως π.χ. η δημιουργία του Δημοτικού Κήπου παλιότερα και η πλατεία της Παλιάς Πόλης σήμερα, η θεσμοθέτηση του Καρναβαλιού με το Κυνήγι του Θησαυρού και του Αναγεννησιακού Φεστιβάλ, πολεοδομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές παρεμβάσεις που δίνουν ζωή στην πόλη. Έχουν γίνει όμως και ιστορικές επιλογές προς αποφυγή –θα τις κουβεδιάσουμε μιαν άλλη φορά-εκ των οποίων η πιο παράλογη είναι εκείνη του Ρολογιού. Η ιστορία του περιγράφεται αναλυτικά στην ιστοσελίδα roloistorethymno.wordpress.com .Κάποιοι μάλιστα λένε ότι και η Λότζια ήταν ένα βήμα πριν την κατεδάφιση την εποχή εκείνη και σώθηκε κυριολεκτικά «στο παρά πέντε».
Με την πρωτοβουλία για την ανακατασκευή του Ρολογιού, συμβολίζεται η αγάπη για την πόλη μας, την ιστορία της και μία συγνώμη για τα λάθη που οφείλουμε σε εκείνη και στις επόμενες γενιές. Άλλωστε η προστασία της παράδοσης δεν είναι μόνο κληρονομιά δικιά μας, είναι χρέος προς τους επόμενους. Συγνώμη λοιπόν θα πει ότι προσπαθώ να μην επαναλάβω τέτοια ή ανάλογα λάθη στο μέλλον.
Στην πόλη μας δραστηριοποιούνται ομάδες νέων κυρίως στον τομέα των τεχνών και της συλλογικής δράσης. Απ’ όσο γνωρίζω όμως αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα στην προσπάθειά τους να δικαιώσουν τον παλαιόθεν χαρακτηρισμό «πόλη των Γραμμάτων και των Τεχνών» και αν ρωτήσει κάποιος θα λάβει απαντήσεις για το «παντέρμο Ρέθεμνος»!
Στη σημερινή πραγματικότητα μας ενοχλούν καταστάσεις που συμβαίνουν δίπλα μας, για τις οποίες μπορούμε και οφείλουμε να ενεργήσουμε στην πράξη. Πρόσφατα μια ομάδα νέων γνωρίστηκαν μέσω του ελεύθερου βήματος ανταλλαγής απόψεων www.goodnet.gr/forum. Ανάλογη προσπάθεια έχει ξεκινήσει και από το www.rethimno.gr/forum. Σε αυτές τις ηλεκτρονικές κοινότητες μπορεί ο καθένας χρησιμοποιώντας το πραγματικό του όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο να δημοσιεύσει τους προβληματισμούς του και να μοιραστεί τις ευαισθησίες του με όλους τους άλλους. Τόσο για το Ρέθυμνο, όσο και γενικότερα.
Από την παρέα συμπολιτών μας υπό το διακριτικό τίτλο «έπεται και συνέχεια…» (www.rethemnos.gr), μέσα σε ένα χρόνο διοργανώθηκαν πολλές εκδηλώσεις-παρεμβάσεις στα κοινά. Από διανομή φυλλαδίων, μέχρι κινητοποίηση για την ανακύκλωση και αν θα είδατε τις βαμμένες κόκκινες λακούβες στην πόλη μας, προς αποφυγή και επισήμανση για διόρθωση. Και όπως φαίνεται, έπεται και συνέχεια!
4) Φέτος το καλοκαίρι ήρθαν γι’ ακόμα μια φορά οι επισκέπτες, φίλοι, συγγενείς και ταξιδιώτες που ζουν εκτός Ρεθύμνου. Οι περισσότεροι εκφράζονται με καλά λόγια για την πόλη μας και δηλώνουν την αγάπη τους τόσο προς το ανθρώπινο, όσο και το φυσικό μας περιβάλλον. Είναι κρίμα εμείς οι ίδιοι να μην απολαμβάνουμε και να διεκδικούμε την καλύτερη διαβίωσή μας σε μια πόλη στην οποία άλλοι επιλέγουν να παντρευτούν, να αφήσουν οικογένεια, περιουσία και εργασία για να ζήσουν κοντά μας.
Οι δημότες και γενικά οι πολίτες θα μπορούσαν σήμερα εύκολα να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, αν ήξεραν τι να την κάνουν. Η αγαστή διαχείριση των κοινών προϋποθέτει παιδεία με την έννοια αυτού που λέμε «ψάξιμο» και πνεύμα με ανησυχίες, κάτι που οι σημερινές συνθήκες δεν το ευνοούν. Τα ανήσυχα πνεύματα προωθούνται σήμερα π.χ. να γίνουν ιδιώτες επιχειρηματίες. Η υπέρβαση γίνεται όταν μια κοινωνία λειτουργήσει ως επιχείρηση με σκοπό να πάρει περισσότερα για να δώσει περισσότερα και με δικαιότερη κατανομή.
Υπάρχουν ζητήματα τα οποία όντως οι δημότες οφείλουν να πάρουν στα χέρια τους, αλλά με ποιο τρόπο? Εξαρτάται από το τί θέλει να αλλάξει κανείς, σε ποιο βαθμό του «συστήματος» επιθυμεί να επέμβει αλλά και πόσο διάθεση υπάρχει να ακουστεί από τους αρμοδίους. Από τη μικρή μου εμπειρία βλέπω ότι ο Δήμαρχος έχει δείξει τέτοια πρόθεση να ακούσει τη «βάση» και τους νέους. Με την ενωτική και χωρίς ιδιοτέλεια στάση μας, δείχνουμε τι μας ενοχλεί και τι μας ικανοποιεί και προτείνουμε εφικτές λύσεις, για τις οποίες προσπαθούμε στην πράξη. Γνωρίζω ότι αυτό δεν είναι εύκολο και ακούγεται ουτοπικό. Ζούμε όμως σε μικρή πόλη, άλλωστε λίγο-πολύ όλοι γνωστοί ή συγγενείς είμαστε, επομένως υπάρχει η ευελιξία ενεργειών και δε νομίζω ότι λογικές και τεκμηριωμένες προτάσεις πέφτουν εύκολα στο κενό, αν δεν υποσκαφτούν.
Αναφερόμενοι στα μνημεία, να σας πω ότι όσοι επισκέπτονται στην Κωνσταντινούπολη, παρατηρούν την κατάσταση της Αγ. Σοφιάς, ενός από τα θαύματα του νεότερου κόσμου που δεν τυγχάνει ανάλογου σεβασμού από τους Τούρκους, πράγμα λυπηρό. Μια προσπάθεια λοιπόν είναι να σεβαστούμε εμείς τα μνημεία που άφησαν σκληροί κατακτητές Ενετοί, Τούρκοι, Γερμανοί, είναι όμως τώρα δικά μας. Ακόμα και επιχειρηματικά να το δει κάποιος, η ανάδειξη μνημείων θα προσελκύσει το ενδιαφέρον επισκεπτών, του κινητήριου μοχλού της οικονομίας μας. Για παράδειγμα οι διάσπαρτες στην παλιά πόλη κρήνες, το χαμάμ, οι στρατώνες στη Γερακάρη, τα σαπουναριά, ο Φάρος, κ.α. Μια επίσης πονεμένη ιστορία έχει το φρούριο Μονοπαρίου, μια Φορτέτζα της δυτικής επαρχίας Ρεθυμνου, που όμως είναι ιδιωτικό (!). Το φουγάρο επίσης στην Αγ. Φωτεινή Κουμπε και η διατήρησή του, αποτελεί πρόκληση της εποχής και για την όποια μη αναστρέψιμη επιλογή μας θα κριθούμε ως κοινωνία.
Με τις παρούσες συνθήκες, εκτιμώ ότι οι δημότες μπορούμε να κινητοποιήσουμε τον κρατικό και δημοτικό μηχανισμό σε αρκετά ζητήματα. Δε νομίζω όμως ότι θα οδηγήσει κάπου η επιλογή να τον υποκαταστήσουμε. Μάλλον θα πρέπει να ενεργοποιούμε δυνατότητες που υπάρχουν και απλώς δεν παίρνει κάποιος πρωτοβουλία να τις βγάλει από το συρτάρι. Ο Δήμος π.χ. του Ηρακλείου με αυτή τη λογική τα καταφέρνει και αναβαθμίζεται.
Μπορούμε τουλάχιστον να πράττουμε σκεπτόμενοι την πόλη που θέλουμε τα παιδιά μας να ζήσουν και διδάσκοντάς τα να κάνουν το ίδιο σκεπτόμενα για τα δικά τους? Είναι κι αυτό ένα βήμα, μικρό αλλά ουσιαστικό. Γιατί «μεταξύ των μεγάλων πραγμάτων που δεν μπορούμε να κάνουμε και των μικρών που δε θα κάνουμε, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να μην κάνουμε τίποτα» (Α.Μonod).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου