ΜΑΝΤΙΝΑΔΟΛΟΓΗΜΑΤΑ

Τ' ακτίνισμα του φεγγαριού
έχει το πρόσωπό σου
και μέχρι εκεί θα έφτανα
μ' ένα χαμόγελό σου

Του φεγγαριού παράγγειλα
να φέγγει σαν πορίζεις
να σου κρατάει συντροφιά
να μη κακοκαρδίζεις

Ανέ με βάλεις στην καρδιά
κάνε μου μία χάρη
δε θέλω από τους κτύπους της
άλλος κανείς να πάρει