ΜΑΥΡΗ ΜΕΡΑ...

σήμερα με μια μονοκοντυλιά 

πάνε για απολυση εργαζόμενοι στο δημόσιο, 

την ώρα που οι ίδιοι οι φορείς από τους οποίους αποχωρούν,

παρουσιάζουν σοβαρές ελλείψεις προσωπικού. 

Ποιος θα εξυπηρετεί τον πολίτη?

Ποιος λοιπόν ο λόγος τόσο πρόχειρων και βεβιασμένων διώξεων? 

Οι μνημονιακές απαιτήσεις ? 

Μα δεν καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι λογικά αυτά ?

Ποια η λογική των οριζόντιων περικοπών,

χωρίς αξιολόγηση, χωρίς έστω και υποτυπώδη αναδιάρθρωση των υπηρεσιών και καταγραφή των ελλείψεων που ξέρουμε ότι υπάρχουν και είναι σημαντικές ?

Πρώτα διώχνουμε = τελειώνουμε ψυχολογικά και σωματικά τον υπάλληλο 

και τους συναδέλφους του

και μετά προσχηματικά ψάχνουμε 

ΜΗΠΩΣ και βρεθεί κάποιος στο έρμο το Δημόσιο να τον απορροφήσει. 

Πού να βρεθεί τέτοιος με την αποδιοργάνωση και την κατάρρευση, αλλά και τις απαγορεύσεις που υπάρχουν?

Να το κλείσουμε να ξεμπερδεύουμε. 

Αφού θα μας "τελειώσουν" ανεξαρτήτως της αξίας και της προσφορά του καθενός.

Πολλοί από διωκώμενους προσφέρουν πραγματικά, ουσιαστικά και ευσυνείδητα και το γνωρίζω. 
 

Τώρα ορίστε, 
αυτό είναι το "ευχαριστώ" από το Κράτος.

Άντε μετά να έχουν κίνητρο οι υπόλοιποι.

Και το σημαντικότερο: 

Άντε μετά να βρουν οι παλιοί υπάλληλοι και νυν απολυμένοι εργασία,

που όλοι γνωρίζουμε πόσο διαφορετικού αντικειμένου 

είναι ο Ιδιωτικός τομέας από το Δημόσιο,

ώστε να συνεχίσουν τις ζωή τους, τις υποχρεώσεις τους, τις οικογένειές τους.

Αυτή για μένα ήταν η κατάρρευση των κόκκινων γραμμών. Οι ζωές μας στη ρουλέτα. Καμία εμπιστοσύνη στη μπίλια και στον γκρουπιέρη.